Begin augustus wordt van oudsher Lughnasadh gevierd. Sommige mensen noemen dit feest ook wel Lammas, wat een verbastering is van hlaf-mas, wat weer ‘loaf mass’ betekent in het angelsaksisch. Het feest van de oogst van het graan en het brood. Met Lughnasadh vieren we de overvloedigheid in ons leven. De zaden die we in de aarde stopten, groeiden met licht, lucht en regen uit tot stevige planten die bloeiden en vrucht gingen dragen. Deze vruchten zijn de oogst van ons harde werk. Pluk ze en geniet ervan. Maar niet zonder de zaden uit de vruchten te drogen en te bewaren voor volgend jaar en de aarde te danken dat ze de kraamkamer en voedingsbodem mocht zijn voor jou en je geliefden.

De zomerzonnewende vindt gewoonlijk plaats tussen 20 en 23 juni, wanneer de zon het astrologische teken van kreeft binnengaat. De dag markeert ook de eerste dag van de zomer en de langste dag & kortste nacht van het jaar.

De winterslaap is voorbij, de bloemen zijn uit de knoppen en de natuur is volop in leven. De vruchtbaarheid is overal voelbaar, we zijn beland in de uitbundige pubertijd van het jaar. Tijd om naar buiten te gaan!

Op 21 december vindt de winterzonnewende plaats en vieren over de hele wereld mensen de terugkeer van het licht. Precies een half jaar geleden met Midzomer, Litha, vierden we de langste dag. We sprongen over het vuur van de lichte helft de donkere helft in. De dagen werden steeds een beetje korter en langer de nachten.

Het jaar is rond. Weet je wat het is met tradities rondom jaarfeesten? Die vormen zich vanzelf als je ze elk jaar opnieuw herhaalt. Ik wil je graag iets vertellen over Samhain (souwun, zoals je dat uitspreekt). Je kent vast Halloween. Oftewel All Hallow’s Eve, Allerheiligen, Allerzielen, All Souls Night. Eigenlijk is het in oorsprong hetzelfde.

Het leven gaat door en door. Seizoenen komen en gaan voorbij. Je begint nooit helemaal met een schone lei, maar alles is beïnvloed door dat wat ervoor al gebeurde. Zo is dat ook met jou gebeurd. Je bent geboren uit een zaadje en een eitje en in jouw diepste kern trilt het leven van je ouders door. En van hun ouders. En van hun ouders. Als zij er niet waren geweest, was jij er nu ook niet.

Die wetenschap is precies waar Samhain over gaat. Wie ben je, waar sta je, hoe ben je daar gekomen. Eer je pad en hen die je voorgingen.

Op 31 oktober is de poort naar de Andere Wereld voelbaar voor hen die het willen. Kijk maar eens naar het Wiel van het Jaar. We staan lijnrecht tegenover het feest Beltane. Met Beltane stond het leven op het punt van beginnen. Bloemen gooiden hun harten open naar de zon in de hoop op insecten die ze zouden bevruchten. Dat gebeurde waar kon, er werd gegroeid, geboren, geoogst, geoogst en nog meer geoogst, tot het langzaam te donker en koud werd om nog vrucht te dragen, het rijpen lang genoeg duurde. Op het land en in jezelf. Net als Persephone terugkeert naar Hades in de donkere tijd van het jaar, is het ook in onszelf zover dat we ons terugtrekken.

Wat is er terecht gekomen van de plannen die we maakten? Is het gelukt? Of faalde je jammerlijk omdat je veel te veel hooi op je vork nam en daardoor niks goed tot een einde wist te brengen. Vergeef jezelf. Elk jaar is er opnieuw een kans. En er ging ook een boel goed, want anders was je nu niet hier op deze plek.

Afbraak en wederopbouw. We staan precies op dat punt. Maar voor je kunt bouwen is er een tijd van rust. Zak met me mee in de donkere helft. Bedek jezelf met een warme deken en adem uit. Vraag niet te veel nieuws van jezelf. Het is goed zoals het is. Kijk ook eens achterom in plaats van vooruit. En sta vooral stil. Gewoon stil. Om te voelen. Wie je bent. Waar je bent. Waarom je bent.