Begin augustus wordt van oudsher Lughnasadh gevierd. Sommige mensen noemen dit feest ook wel Lammas, wat een verbastering is van hlaf-mas, wat weer ‘loaf mass’ betekent in het angelsaksisch. Het feest van de oogst van het graan en het brood. Met Lughnasadh vieren we de overvloedigheid in ons leven. De zaden die we in de aarde stopten, groeiden met licht, lucht en regen uit tot stevige planten die bloeiden en vrucht gingen dragen. Deze vruchten zijn de oogst van ons harde werk. Pluk ze en geniet ervan. Maar niet zonder de zaden uit de vruchten te drogen en te bewaren voor volgend jaar en de aarde te danken dat ze de kraamkamer en voedingsbodem mocht zijn voor jou en je geliefden.

Het is ook het grote festival van Lugh of Lug, de grote Keltische Zonnekoning en God van Licht. Augustus is Zijn heilige maand waarin Hij grote festiviteiten initieerde ter ere van Zijn moeder Tailtiu.

Augustus werd beschouwd als een gunstige maand voor handvasten en bruiloften.

Feesten, jaarmarkten, spelletjes en vreugdevieringen waren in vroeger tijden al aan de orde van de dag. Cirkeldansen, die de beweging van de zon weerspiegelt in een magische dans, waren populair. Om de zonnekracht te eren en om er volop van te genieten.

Want aan deze periode ligt ten grondslag dat de overvloedigheid en energie van Lugh, of the Sun, nu begint af te nemen. Het is een tijd van verandering en verschuiving. De actieve groei vertraagt en de donkere winterdagen en reflectie lonken …

Tijdens Lughnasadh werd de eerste oogst binnengehaald. De eerste graanstengels werden gebruikt om graanpopjes van te vlechten. Daarna werden er broden gebakken met fruit erin van eigen oogst. Tijdens de korte nachten keek je naar de sterren om te zien of de goden je nog gunstig gezind waren. En met een beetje geduld werd je getrakteerd op een regen van vallende sterren. Nog steeds kun je dat waarnemen als je begin augustus de hemel in tuurt op het middernachtelijke uur. Zodra het korenveld bijna leeg was, gingen de oogsters lukraak hun sikkels werpen in de richting van de laatste schoven, zodat niemand echt aangewezen kon worden voor het uitmoorden van de Graangod. Want tja, oogsten betekent ook dat iets niet meer verder leeft. De groei stopt, dat offer maakt al het levende dat tot voedsel dient.